Sjef van Swaaij Sr. is klaar voor Star Wars (foto SvS, iPhone 6s)
Afgelopen week bemerkte ik weer eens dat in een juridisch stuk verwezen werd naar een arrest van de Hoge Raad zonder dat verwezen werd naar de NJ, ofschoon het arrest daarin al gepubliceerd is en dit bovendien met een noot erbij, maar dat verwezen werd naar (alleen) de JOR. Bijvoorbeeld:
„Zie: HR 21 maart 2014, JOR 2014/151″.
Voornoemd stuk was niet een publicatie in de JOR, wat een verwijzing naar ‘JOR 2014/151’ op zichzelf niet geheel onbegrijpelijk zou maken. Neen, dat stuk was opgesteld door een advocaat (en was overigens ook niet bedoeld voor publicatie).
Veel beter is het om gewoon te verwijzen naar de NJ:
„Zie: HR 21 maart 2014, NJ 2015, 167″.
Immers, toegang tot de NJ heeft bijna iedere jurist die als zodanig werkzaam is. Van de JOR kan dat niet gezegd worden. Bovendien is de in 1913 voor het eerst verschenen NJ nu eenmaal de bron waar wij juristen naar verwijzen. Dit laatste wordt overigens niet zelden miskend door beoefenaren van het bestuursrecht, wanneer zij in plaats van naar de NJ verwijzen naar de AB (Administratiefrechtelijke beslissingen).
Ook ECLI-nummer vermelden?
Foto Sjef van Swaaij Sr. (iPhone 6s)
Een ECLI-nummer erbij vermelden is prima („Zie: HR 21 maart 2014, EClI:NL:HR:2014:682, NJ 2015, 167″.)
Door de vermelding van het ECLI-nummer is het voor iedereen mogelijk om de betreffende uitspraak op rechtspraak.nl te lezen. Overigens lukt dat ook prima met alleen het NJ-nummer. Google maar eens op „NJ 2015/167″. Je komt dan heel snel HIER uit. Het betreft het arrest Coface/Intergamma.
„NJ 2015, 167″ of „NJ 2015/167″?
Toen ik nog studeerde aan de RU Groningen, werd mij geleerd om een komma en een spatie te gebruiken tussen het jaartal en het nummer. Zo hoorde het ook.
Tegenwoordig zie je dat steeds minder. Ook resp. zelfs de Hoge Raad doet het niet meer zo. Zo (bijvoorbeeld) schrijft de Hoge Raad in voornoemd arrest:
„Zoals volgt uit het arrest HR 17 januari 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF0168, NJ 2004/281 {…}”.
Vooralsnog blijf ik het maar gewoon doen zoals het mij geleerd is. Het zal wel zijn omdat ik – het is juristen eigen – niet zo van veranderingen houd, althans niet van veranderingen waarvan het voordeel mij niet aanstonds duidelijk is.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
Reacties
Liesbeth van Leijen
Ik lees:
“Vooralsnog blijf ik het maar gewoon doen zoals het mij geleerd is. Het zal wel zijn omdat ik – het is juristen eigen – niet zo van veranderingen houd, althans niet van veranderingen waarvan het voordeel mij niet aanstonds duidelijk is.”
Tja, dat is inderdaad heel typerend voor juristen. En niet zo handig in een tijd die snel verandert en dus om méér onderzoeksgedrag (“hebben we hier voordeel van?”) en innovatie vraagt…
Tummers
Voor wat het waard is, het boekje ‘Leidraad voor juridische auteurs’ hanteert tevens de schuine streep (/) tussen jaartal en publicatienummer.