Foto SvS (iPhone 5s)
Noviomagus. Ooit hoorde ik een anekdote over een vrouw die op haar sterfbed een vraag van haar echtgenoot beantwoordt.
Hij hield haar voor dat ze samen zeven zonen hadden, dat de oudste zes allen blond waren, en dat de Benjamin (echter) rood haar had: “Welnu, de laatste is niet van mij, maar wie is dan wèl de vader?”
Zij antwoordde hem dat het zestal van haar minnaar was, en dat de Benjamin van hèm, haar echtgenoot, was.
Foto Rob van de Peppel
Folkert Jensma
Die anekdote kwam bij me op toen ik zojuist op mijn iPad via NJBlog weer een aflevering las van de fraaie rubriek De Uitspraak van Folkert Jensma.
Centraal staat in voornoemde aflevering de vraag of een weduwe schenkingen van haar overleden man aan zijn buitenechtelijke kinderen ongedaan kan maken.
Link
Lezing van voornoemde aflevering zij van harte aanbevolen. Een link ernaar staat HIER.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
