Hartlief haalt uit
In voornoemd Vooraf van komend weekend haalt Hartlief uit naar minister Asscher. Laatstgenoemde is gecharmeerd van, zo niet omarmt, een PwC-rapport met als opschrift Onafhankelijke medische beoordeling bij arbeidsongevallen en beroepsziekten. Dit opschrift is onschuldiger dan de inhoud, zo schrijft Hartlief. Hij vermeldt dat PwC de regering adviseert om een instantie op te richten die uiteindelijk – in plaats van de Burgerlijke rechter – alle fasen van het aansprakelijkheidsrechtelijk traject (zorgplichtschending, causaal verband, en schadebegroting) voor haar rekening zou moeten nemen en in volle omvang zou oordelen, waarbij sprake zou zijn van bestuursrechtelijke rechtsbescherming. Hartlief voelt er niets voor en voert prima facie overtuigende argumenten aan.
Revolutie gepredikt in een Vooraf: verplichte verzekering
Het zou Asscher sieren, zo schrijft Hartlief, wanneer hij zou inzetten op echte revolutie in het aansprakelijkheidsrecht en de oplossing, in ieder geval voor beroepsziekten, buiten dat stelsel zou zoeken: „Laat hij zijn energie steken in de directe verzekering!”
Een verplichte verzekering tegen arbeidsongevallen is volgens Hartlief de remedie tegen de knelpunten waar slachtoffers van een beroepsziekte op stuiten knelpunten als zij het civiele aansprakelijkheidsrechtelijk traject volgen. Het belangrijkste voorbeeld is, zoals Hartlief schrijft, het vaststellen van het causaal verband tussen ziekte en werk.
Een link naar Hartliefs Vooraf staat HIER.
Reacties
mr.dr. Yvonne Waterman
Ik bepleitte al in 2009 in mijn proefschrift ‘De aansprakelijkheid van de werkgever voor arbeidsongevallen en beroepsziekten’ de invoering van een directe verzekering voor slachtoffers van beroepsziekten. Ook een blik naar onze Belgische buren voor een voortvarende en betaalbare benadering van deze schadeclaims en met het oog op de bewijsperikelen van causaal verband de invoering van de beroepsziektelijst die op grond van ILO-verdrag nr. 121 al vijftig jaar geleden(!) ingevoerd had moeten zijn.