Dit jaar is een jubileumjaar. Honderd jaar bestaat de NJ nu. In 1913 immers verscheen de eerste aflevering. Uiteraard was het eerste daarin gepubliceerde arrest (NJ 1913, 1) gewezen door ’s Hogen Raads civiele kamer. Dit arrest ging over het door het BW van 1838 gestelde oorzaakvereiste. In de in 1988 verschenen feestbundel Annotatoren kijken terug staan dit vereiste en dat arrest centraal in een bijdrage van mijn latere promotor, “CJHB” (prof. mr. C.J.H. Brunner).
Pas (ongeveer) na de Eerste Wereldoorlog verschenen er annotaties in de NJ. De eerste annotaties waren van E.M. Meijers en G.J. Scholten.
Tegenwoordig is een NJ zonder annotaties welhaast ondenkbaar. Dat de Hoge Raad tegenwoordig zoveel gezag heeft, wordt (in substantiële mate) toegeschreven aan de NJ met de daarin opgenomen annotaties.
Geen noot waar dat wèl had gemoeten
Dit neemt intussen niet weg dat nog menig arrest of menige beschikking zonder annotatie in de NJ gepubliceerd wordt. Een voorbeeld daarvan is HR 27 april 2007, NJ 2007, 262, een arrest dat gaat over matiging van contractuele boeten (art. 6:94 BW). Intussen blijkt de Hoge Raad met dit arrest een stevige boodschap te hebben gegeven. Omdat deze, mede bij gebreke van een noot nog niet opgepikt was, heb ik, samen met Anne Roodenburg (toen nog student-stagiaire en thans RAIO), die boodschap maar gegeven in het (Nederlands Juristenblad (2007, blz. 2296-2300). LEES MEER
Redactionele kanttekening
In dit jubileumjaar zien we in de NJ een tussenvorm. Nu namelijk zien we onder een arrest of beschikking waar niet staat:“Noot” (soms) wel staan: “Met redactionele kanttekening“. Thans meer daarover.
De eerste indruk: ‘annotatie light’
Foto SvS, iPhone 5
Een redactionele kanttekening is qua omvang veel korter dan de gemiddelde noot. Bovendien is zij neutraal. Een kritisch geluid zul je er niet in ontwaren. Wel wordt in redactionele kanttekening de betreffende uitspraak kort vermeld dat het bijvoorbeeld om vaste jurisprudentie gaat. Vind het duidelijk iets toevoegen. Het maakt de NJ aantrekkelijker om even door te nemen, bijvoorbeeld in je achtertuin met een glas witte wijn (zoals ik gisteren deed in de namiddag). Op de foto hiernaast zie je een redactionele aantekening onder HR 14 juni 2013, NJ 2013, 338.
Ten slotte: compliment
De redactionele kanttekening is een uitstekende zet. De NJ-redactie verdient een compliment. Hulde!
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
Reacties
Sjef van Swaaij
Hooggeleerde Nuytinck,
Dank voor uw reacties. Wat betreft de eerste reactie: die omissie is er thans niet meer. En wat betreft de tweede: dat is een omissie van de bouwer van deze website, wat niet wegneemt dat ik verantwoordelijk ben.
Met beste groet,
Sjef van Swaaij
André Nuytinck
Wordt de afkorting in geval van verwijzing naar dit nieuwe fenomeen dan ook ‘m.r.k.’ in plaats van ‘m.nt.’?
Nog even dit: het eerste gepubliceerde arrest was uiteraard niet NJ 2013, 1, maar NJ 1913, p. 1. En ‘dat het arrest’ moet zijn ‘dat arrest’.
Sjef van Swaaij
En uw vraag was nog niet volledig beantwoord. Op de cover staat bij de betreffende uitspraak vermeld: “Met red. aant.”