Foto.Waalburg.januari.2015

De Waalbrug op een zondagmiddag vorige maand (foto SvS, iPhone 6)

 

Noviomagus. Hèt nieuws voor civilisten deze week is natuurlijk dat Coen Drion vertrekt uit de Hoge Raad. Eerder deze week hoorde ik van meerdere kanten al het daartoe strekkende gerucht. Maar dat was natuurlijk onvoldoende om op deze blog te zetten.

Het advocatenbloed van Coen Drion

Het financieel dagblad kwam woensdag met een artikel dat als kop heeft: “Unieke transfer: raadsheer stapt over naar advocatuur”.

In dat artikel wordt vermeld dat Drion partner wordt bij de Amsterdamse vestiging van het Amerikaanse advocatenkantoor Jones Day.

Drion, die jarenlang de advocatentoga gedragen heeft, trekt deze (dus) weer aan.

Precedent

Op 29 augustus 2013 stond op deze blog dat raadsheer Marc Loth de Hoge Raad verliet en weer hoogleraar werd, ditmaal te Tilburg. Loth schiep daarmee geen precedent. Hans Nieuwenhuis namelijk vertrok in 1996 de Hoge Raad, en ook hij werd toen wederom hoogleraar, ditmaal te Groningen. Daarmee werd Hans destijds mijn vakgroepgenoot (Privaatrecht en Notarieel recht).

Het precedent dat Drion schept: een raadsheer die de Hoge Raad verlaat om wederom advocaat te worden.

Wat vindt de Hoge Raad?

Ik zou me kunnen voorstellen dat de Hoge Raad er om meerdere redenen niet blij mee is. Zo is Drion natuurlijk een uitstekende civilist die als oud-advocaat – Drion is de eerste advocaat die zonder ervaring in de cassatiepraktijk het cassatiecollege inging -, publicist (denk aan Drions mooie Voorafs in het NJB, waaraan op deze blog steevast aandacht besteed wordt) en groot kenner van het contractenrecht ongetwijfeld van grote waarde moet zijn geweest.

Zo ook kan ik me voorstellen dat het gewoon niet goed is – denk bijvoorbeeld aan continuïteit – voor ’s Hogen Raads civiele kamer, dat betrekkelijk kort na het vertrek van Marc Loth al weer een raadsheer iets anders gaat doen.

En dat is meteen het derde punt. Raadsheer worden in de Hoge Raad is voor menigeen om veel begrijpelijke redenen een jongensdroom, hoe (kei)hard werken het ook is. Maar als het raadsheerschap kennelijk toch niet zo zaligmakend is, gaat het dan niet, althans lichtelijk, gepaard met enig verlies van status, in die zin dat het raadsheerschap wat ‘gewoner’ wordt?

Hulde

Hoe dan ook, Jones Day scoort. Hulde.

Intussen mogen we ervan uitgaan, althans hopen, dat Drion doorgaat als redacteur van het NJB en aldus ook met het schrijven van zijn fraaie Voorafs.

Link

Een link naar voornoemd artikel in het Financieel Dagblad staat HIER.