foto.stationshal.groningen

Stationshal, Groningen (foto SvS, iPhone 5s)

In de editie van het NJB van komend weekend staat het eerste Vooraf van dit jaar van Ton Hartlief, hoogleraar privaatrecht te Maastricht en Nederlands onbetwiste (en volgens mij met afstand) nr. 1 aansprakelijkheidsrecht.

Hartliefs oog voor de actualiteit

HartliefTerecht stelt prof. Hartlief vast dat er niets boven Groningen gaat. Tevens stelt hij vast dat er evenmin iets boven Straatsburg gaat. Dit in de context van de gasboringen en het kabinetsbeleid dienaangaande. Art. 8 EVRM zou de Staat der Nederlanden nog wel eens parten kunnen spelen volgens Hartlief. 

Die ‘Straatsburg’-dimensie is minst genomen interessant. Na de Tweede Wereldoorlog, in het bijzonder de verschrikkingen in NAZI-Duitsland, zal men bij de ondertekening van het EVRM vast niet bevroed hebben dat dit art. 8 mogelijk zo’n ruime actieradius zou hebben. Daarmee zeg ik niet dat Straatsburg het ‘dus’ bij het verkeerde eind zou hebben, doch wèl dat het niet, laat staan zonder méér, geheel onbegrijpelijk is dat dezen en genen kritisch staan tegenover Straatsburgse jurisprudentie.

Geen scheuren, maar elders wèl

Overigens heb ik afgelopen weekend, toen ik er was, niet geconstateerd dat er in de Groninger stationshal scheuren (van aardbevingen) waar te nemen zijn.

Dit laat uiteraard (!) onverlet dat in Loppersum en ook in (bijvoorbeeld) het nabij gelegen Onder den dam menigeen kampt of kan kampen met dergelijke scheuren in zijn/haar woning. Zo sprak ik afgelopen zaterdag in Groningen-stad in het kader van Pro Excolendo Iure Patrio een medelid van dit oudste juridische genootschap ter wereld. In het huis waarin zij woont, niet in de stad, doch in ‘Ommeland’, op vijf kilometer van Loppersum, zijn er, naar zij mij mededeelde, scheuren in muren. Volgens haar zijn die veroorzaakt door bevingen tengevolge van de gaswinning.

Link

Een link naar Hartliefs Vooraf staat HIER.