Zicht vanuit kantoor op de Groesbeekseweg (foto SvS, iPhone 14 Pro Max)
Noviomagus. In de editie van het NJB van afgelopen weekend staat een Vooraf van Ton Hartlief. Hij vestigt de aandacht op een regeling die het kabinet wil instellen voor zorgmedewerkers die lijden aan long covid. Insteek van die regeling is dat zorgmedewerkers aanspraak kunnen maken op een geldelijke tegemoetkoming. Dit buiten het aansprakelijkheidsrecht om. Al sinds het begin van de coronapandemie wordt gepleit voor een dergelijke regeling. Het krijgen van schadevergoeding van de werkgever via het aansprakelijkheidsrecht is namelijk vaak problematisch, omdat de werkgever alleen dan aansprakelijk is, indien de zorgmedewerker long covid opgelopen heeft tijdens zijn werk, en dit voor de zorgmedewerker vaak moeilijk is om te bewijzen.
De vakbonden hebben aangedrongen op een overheidstegemoetkoming van € 22.839 voor zorgmedewerkers met long covid. Dit bedrag stemt overeen met tegemoetkomingen waarop slachtoffers van asbestgerelateerde ziekten, schildersziekte OPS en stoffengerelateerde beroepsziekten aanspraak kunnen maken. De vakbonden dreigden en dreigen de Staat met schadeclaims, aangezien de Staat tijdens de pandemie erop aandrong dat zorgmedewerkers hun werk bleven doen, en dat zonder adequate bescherming.
Vorig jaar september deed minister Helder het voorstel dat zorgmedewerkers die tijdens de eerste golf van de pandemie long covid opgelopen hebben, een ‘onverplichte tegemoetkoming’ kunnen ontvangen van € 15.000. Dit bedrag zou slechts een leederkenning zijn, en geen schadevergoeding. De Afdeling Advisering van de Raad van State was echter kritisch over dit voorstel, omdat de werkgever primair verantwoordelijk is voor ziekten van de werknemer. Een collectieve regeling zou volgens de Afdeling meer voor de hand liggen. In het kader van het arbeidsvoorwaardenoverleg is zo’n collectieve regeling, waarbij de Staat vanwege een morele verplichting een aanvullende financiële bijdrage zou leveren, echter op niets uitgelopen. Daarom is het kabinet nu voornemens om een publieke regeling in te stellen. Het is nog niet duidelijk op welk bedrag zorgmedewerkers aanspraak kunnen maken. Wel duidelijk is dat de regeling bedoeld is voor zorgmedewerkers die tijdens de eerste coronagolf veelvuldig en intensief zorg verleend hebben aan coronapatiënten (of daarbij nauw betrokken waren) en die langer dan twee jaar post-covid-klachten ondervinden en als gevolg daarvan niet of minder kunnen werken.
Alhoewel deze regeling een steun in de rug is voor de zorgmedewerkers die aanspraak kunnen maken op deze tegemoetkoming, is Hartlief niet positief over dit nieuwe voorstel van het kabinet. Dit dossier bewijst volgens hem dat „het aan het beroepsziektenfront goed mis is.” De voorgestelde regeling is volgens Hartlief een vorm van ‘incidentenpolitiek’. Er moet gewerkt worden aan een structurele oplossing van de problemen waar men in het aansprakelijkheidsrecht tegenaan loopt bij de vergoeding van de schade door beroepsziekten, aldus Hartlief. Veel slachtoffers van zulke ziekten vallen immers nog steeds buiten de boot. Het is kwalijk dat de politiek vooral oog heeft voor incidenten, en niet voor de onderliggende problemen, zo stelt Hartlief. Het Vooraf heeft als opschrift ‘Post-covid-regeling zorgpersoneel. Goed nieuws?’. Lezing ervan zij van harte aanbevolen. Een link staat HIER.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
