Afgelopen zondag te Groesbeek: colonne historische voertuigen in het kader van de herdenking van Market Garden (foto: SvS, iPhone Xs Max)
Noviomagus. In de editie van het NJB van dit weekend staat weer een door Ton Hartlief geschreven Vooraf.
Hartlief wijst er onder meer op dat de media ten onrechte suggereren dat met de Programma Aanpak Stikstof-uitspraak (RVS:2019:1603) iets nieuws getoverd zou zijn in de ivoren toren van de Afdeling Bestuursrechtspraak. Deze herinnert andere staatsmachten slechts herinnert aan door hen zelf aangegane juridische verplichtingen volgens Hartlief.
Tevens zet Hartlief uiteen dat het privaatrecht sinds de NJB-artikelenreeks over Schaalvergroting in het vermogensrecht in 1995 een verdere ontwikkeling doorgemaakt heeft. Deze is volgens de auteur aldus te typeren, dat thans het privaatrecht zich niet meer ‘slechts’ aanpast aan schaalvergroting en massalisering, maar dat het nu ook zelf grootschalige verandering op gang brengt. Dit laat Hartlief overtuigend zien aan de hand van voor zich sprekende – maar kom er maar op! – voorbeelden.
Krayenhoffkazerne – in de rechtervleug houd ik kantoor (foto SvS, iPhone 11 Pro Max)
Een ander interessant punt dat Hartlief aanstipt is dat het anno 2019 wonderlijk aandoet dat het in voornoemde artikelenreeks nog ongemakkelijk gevonden werd dat de Hoge Raad rechtsvormende beslissingen genomen had in de arresten IZA/Vrerink (NJ 1993, 566) en DES-dochters (NJ 1994, 535). Dat is daarom wonderlijk, volgens Hartlief, omdat de rechtsvormende taak van het cassatiecollege onder meer in het licht van art. 392 Rv (prejudiciële vragen) tegenwoordig vanzelfsprekend gevonden wordt.
De ultieme consequentie van de ontwikkeling die privaatrecht en civiele rechtspraak hebben doorgemaakt is volgens Hartlief dat de Hoge Raad meer ‘zware’ zaken als bijvoorbeeld Urgenda voorgelegd zal krijgen. Hartlief waarschuwt: ook hier zijn er ten slotte grenzen aan de groei. Het gaat te dezen om de afhandelingscapaciteit en het probleemoplossend vermogen van de Hoge Raad.
Lezing van het Vooraf – het heeft als opschrift Grenzen aan de groei – zij van harte aanbevolen. Een link naar de tekst staat HIER.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
