Nijmegen-Oost hedenochtend (foto SvS, iPhone 6)
Noviomagus. In NRC Handelsblad van afgelopen weekend staat een kritisch, wat mij betreft te kritisch, stuk van Folkert Jensma.
Wat schrijft Jensma?
De kantoorfiets van Van Swaaij Cassatie & Consultancy (foto SvS, iPhone 6)
Eerst een interessant punt dat Jensma maakt. Mr. Corstens ging met pensioen, omdat ‘de maximale termijn zes jaar’ erop zat. Jensma legt bloot dat het te dezen niet om een wettelijke termijn gaat – in de Wet op de Rechterlijke Organisatie is de zittingstermijn van ’s Hogen Raads President niet geregeld. Degene die President wordt belooft dat hij minimaal vijf en maximaal zes jaar zal aanblijven, maar het betreft hier slechts een gentleman’s agreement. Zo bezien is, schrijft Jensma, ons hoogste rechtscollege een Rotaryclub waar men elkaar op de blauwe ogen vertrouwt.
Maar vervolgens schiet Jensma door.
Belegd broodje gekocht voor het ontbijt en de al op zondag gekochte salade van Albert Heijn is voor de lunch (foto SvS, iPhone 6)
Jensma redeneert als volgt. Mr. Feteris is in zijn beroepsleven hoofdzakelijk fiscaal adviseur geweest, en wel bij PriceWaterhouseCoopers, in de top van een kantoor dat behoort tot de top vier van grote en machtige advieskantoren, die het laatste jaar snel hun goede naam hebben verloren. Weliswaar was dit te wijten aan de consultancytak, maar toch: partner ben je, zo schrijft Jensma, niet zomaar. Mr. Feteris heeft als topfiscalist grote bedrijven de weg naar de minste fiscale weerstand gewezen en dit tegen een uurtarief van ongeveer € 500. En dat is legale belastingontwijking waar de morele verontwaardiging over groeit, aldus Jensma. En ja, in deze wereld (dus) werkte mr. Feteris als topadviseur en partner, zodat er, nu mr. Feteris President is van de Hoge Raad, “{…} dus best {…}” ruimte is voor een vraagteken, schrijft Jensma.
Do I need to say more?
Ingezoomd (foto SvS, iPhone 6)
Met het voorgaande is reeds gegeven dat Jensma zich vergaloppeert. Ik heb veel waardering voor het oeuvre van Jensma. Ook op deze blog wordt de Hoge Raad kritisch gevolgd. MEER Ditmaal echter slaat Jensma met zijn (zeer) suggestieve stuk de plank finaal mis. Dat hoeft geen betoog.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
Reacties
Caren Schipperus
Beste Sjef,
Je columns lees ik regelmatig en met genoegen. De columns van Folkert Jensma ook, zo ook afgelopen zaterdag. Je schrijft dat Jensma met zijn betoog de plank finaal mis slaat, en dat dat geen betoog behoeft. Toch ben ik wel benieuwd naar je betoog. Jensma sluit af met dat er ruimte is voor een vraagteken. Dat is wel suggestief, maar in mijn beleving nog niet direct de plank mis slaan. Gentlemen’s agreements zijn aardig, als ze in het belang van de rechtstaat zijn. Dat is mij nog niet direct duidelijk geworden. Mr. Feteris is niet de eerste de beste, maar de historie van iemands loopbaan te kennen en de maatschappelijke context… dan is een vraagteken toch niet ‘de plank mis slaan’?