
Foto SvS (iPhone 17 Pro Max)
Noviomagus. Op deze blog schreef ik op 7 februari 2014 een bericht met als opschrift ‘Uitleg in de alledaagse praktijk – stiltecoupé‘. Daarin zette ik uiteen hoe ik als treinreiziger pleeg om te gaan met lieden die in een stiltecoupé al dan niet zacht praten respectievelijk fluisteren en, daarop door mij aangesproken, beweren dat ze dat in een zo’n coupé zouden mogen doen. Op de website van de NS valt te lezen:
„In sommige delen van de trein is het extra stil. Dit heet een stiltecoupé. Hier mag je niet praten en niet bellen. Zo kunnen andere reizigers rustig lezen, werken of uitrusten. Je herkent een stiltecoupé aan de grote sticker op het raam. Daarop staat: STILTE of SILENCE. Aan de binnenkant van de trein zie je ook een plaatje van iemand die zijn vinger voor zijn mond houdt.”
Een afbeelding die verwarring oproept
Vorige maand maakte ik het twee keer mee dat mij, terwijl ik in de trein aan het bellen was, door een medereiziger gezegd werd dat het niet toegestaan zou zijn om in de coupé waarin ik zat te bellen (praten). Ik zei tegen deze medereiziger dat nergens op een raam in de betreffende coupé met het woord ‘Stilte’ respectievelijk ‘Silence‘ te kennen gegeven was dat deze coupé een stiltecoupé zou zijn. Evenmin was er een plaatje van iemand die zijn vinger voor zijn mond houdt. Op de ramen van de coupé stond alleen maar de afbeelding die je hierboven ziet op de foto.
De eerste keer die maand persisteerde de betreffende medereiziger, die naar later bleek, strafrechtadvocaat is. Ik ging toen maar even de coupé uit teneinde mijn telefoongesprek zonder gedoe voort te kunnen zetten. Eenmaal terug in de coupé, gaf deze medereiziger mij te kennen dat ik gelijk had en dat de coupé waarin wij zaten inderdaad geen stiltecoupé, maar een werkcoupé was.
De tweede keer telefoneerde ik eveneens. Op de ramen in de betreffende coupé stond voornoemd symbool eveneens (en stond nergens het woord ‘Stilte’ / ‘Silence‘). Twee personen in de coupé wezen mij erop dat bellen niet toegestaan zou zijn. Ditmaal vervolgde ik mijn telefoongesprek. Ik gaf hen te kennen dat wij ons niet in een stiltecoupé bevonden.
Wat wordt vermeld op de website van de NS?
Op een pagina van de website van de NS valt het volgende te lezen – onderken hierbij dat een ‘zone’ niet hetzelfde is als een ‘coupé’ –:
„In de werken en rustzone kun je rustig reizen. Dit is de plek om te lezen, werken, ontspannen of zachtjes te praten. De stoelen staan hier zoveel mogelijk achter elkaar, zodat je alle ruimte hebt voor jezelf. Een deel van deze zone is ook stiltezone, waar het helemaal stil is.”
Het is minst genomen opmerkelijk dat genoemde afbeelding nergens, althans niet heel makkelijk, te vinden is op die website. Dit temeer, omdat reeds ruim zeven jaar geleden op NOS.nl te lezen viel dat genoemde afbeelding voor verwarring zorgt onder treinreizigers.

„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)