Op deze weblog deel ik ook graag mijn liefde voor muziek. Zo deelde ik eerder (bijvoorbeeld) een video van Eric Clapton, geweldig solerend op zijn Gibson ES-335 tijdens I’m Tore Down. Zo ook deelde ik daarna een video van AC/DC, met Rock and Roll Train. Een overzicht van mijn muziekgerelateerde blogberichten staat HIER.
Wat zoal brengt mijn innerlijke snaren tot leven?
Muziek is emotie. Muziek brengt onze innerlijke snaren tot leven (Nietzsche). Mijn innerlijke snaren worden tot leven gebracht niet alleen door muziek zoals deze gespeeld wordt door Clapton of Angus Young c.s. (dus: AC/DC), maar ook door, bijvoorbeeld, muziek zoals meesterpianist Alfred Brendel deze laat klinken.
Impromptus: van cassettebandje naar CD
Toen ik nog studeerde in Groningen en in de Oude Kijk in ‘t Jatstraat woonde, kocht ik mijn eerste CD met daarop muziek van Franz Schubert (1797-1828). Pianomuziek was het. Acht Impromptus, gespeeld door Alfred Brendel. Mijn zwager Pim van Dijk had die CD al. Het zal daarom niet verbazen dat ik de muziek reeds op een cassettebandje had staan. Deze muziek nu wilde ik ook graag op een eigen schijfje hebben.
En door de jaren heen heb ik veelvuldig naar deze werkelijk prachtige, serieuze en ook romantische muziek geluisterd. Heb deze muziek nu in mijn iPhone 5 (60 GB) staan.
Brendel speelt Schubert, Impromptus No. 3, D899
Gisteren zag ik een video van Alfred Brendel. Hij speelde één van deze Impromptus. Van harte aanbevolen!
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
Reacties
John van der Puil
Geachte heer van Swaay,
Het verklaart veel.
Bij voorbeeld het commentaar over muziek terwijl u wacht.
Ook fascinerend is het stuk over de buizenversterker.
En ik – als technicus, die ik eens was – was niet eens op de hoogte dat die buizen thans nog gemaakt worden. Als 11 tot 16 jarige heb ik menige “versterker” in elkaar gesleuteld, nadat ik was uitgekeken op de kristalontvangers, die in mijn jeugd populair (en goedkoop te bouwen!!) waren.
Schubert blijft onverslaanbaar.
Brendel ook.
Onno Zuidema
Leuk Sjef, om je passie voor de ES-335 te zien. Ik herken helemaal wat je zegt: even lekker “raggen” op de gitaar in het weekend of na een lange werkdag, en je kunt er weer tegenaan! Zelf heb ik mijn 335 vorig jaar ingeruild tegen een CS-356. Bloedmooi (je kunt hier jammer genoeg geen foto bijsluiten), en klinkt heel anders; voor sommige stukken mis ik de 335 nog wel, dus die koop nog wel eens er bij.
Wist je trouwens dat deze Impromptu van Schubert ook de intro is van Manfred Mann’s “Questions” (The Roaring Silence)?
Ach ja, het juristenvak is mooi, maar als ik kon spelen als Clapton (of liever nog: Gilmour, ik ben nog iets meer van de prog), dan wist ik wel…